در آستانه ی قرن و سالی نو

سالی که دندان شکیب
بردل های خون شده سایید
دم به دم !
و

جان های بیشمار بیمار

بر بستر خاک آرمیدندند
تن به تن!
بر بایگانی قرنی
مُهر "تمام شد"را
با احتیاط می کوبد
و
باور نمی کند خودِ تاریخ
پایان گرفته است
میراث خواریِ پروردگان او !

فردا بهار می‌رسد از راه
باید که خانه را بتکانیم
از هرنشانه ای
کز بوی کهنگی
آزار بخش بوده و هست
باید که نو شود
اندیشه ای که بر یال  قرنی دگر
 تحویل  سال نو را
فریاد می زند