وقتی از رسانه سخن می‌گوییم حتما یادمان هست از ساز و کاری حرف میزنیم که بسته به شرایط اقتصادی و سیاسی؛ کاری فرهنگی را با نیات مشخصی انجام می‌دهد.
ساده بگویم رسانه به عنوان ابزاری فرهنگی جایی بین اقتصاد و سیاست دارد و مآلا در خدمت اقتصادِ سیاسی است. ضمن آنکه علاوه بر ایجاد ارزش های ویژه به رشد گرایش بمصرف به شدت یاری میرساند و میتواند در خدمت مستقیم و غیر مستقیم بازار قرار گیرد .
ادامه مطلب ...در جست و جوی نقش آفرینی بیشتر اتحادیه های کارگری
انتخاب محمد شریعتمداری به ریاست کارکارگروه آسیا و اقیانوسه سازمان بین المللی کار مشکلی از کارگران ایران حل نخواهد کرد !
سازمان جهانی کار(ILO) یک سازمان سه جانبه است و برای روشن شدن سویه این انتصابات ابتدا باید به این نکته توجه داشت که در مدیریت این سازمان نیز میزان قدرت هر یک از این سه جانب موثر است. به معنای دیگر، بسته به اینکه دقیقا نیروی کدام یک از این سه جانب بیشتر است، تاثیرگذاری آن بخش نیز بیشتر خواهد بود. به طور مثال، از دهه 40 میلادی به این سو، هر چه جلوتر می آییم، بسته به چگونگی توازن قوا، تاثیرگذاری آنها در مدیریت ILO نیز تغییر کرده است. به طور مثال، هر زمان که کارگران در دنیا اعتبار بیشتری از نظر جایگاه پیدا کرده و نقش بیشتری در کشورهای خود داشته اند، در مدیریت ILO نیز نقش بیشتری ایفا کرده اند. به عبارت دیگر، سیالیتی در اینجا موجود است که بسته به وضعیت عمومی جهان به سود یکی از سه جناح یعنی یا دولت ها یا کارفرمایان و یا کارگران تغییر می کند. بنابراین، وقتی جهان تک قطبی می شود و بیشتر کشورهای جهان سرمایه داری هستند و خود جهانی شدن هم به عنوان یک پارامتر بسیار تاثیرگذار و مهم عمل می کند، طبیعی است که بیشتر باکس های ساختار سازمان جهانی کار نیز از جانب دولت های سرمایه داری پر شده و به سود سرمایه داری تغییر می کند. مصوبات آن نیز همین وضعیت را پیدا می کنند و این نکته کلیدی وضعیت موجود است.
به این اعتبار، اگر قرار باشد از ایران نیز نماینده ای در ILO انتخاب شود طبیعتا از دولت ایران و نه از سوی اتحادیه های کارگری انتخاب می شود. بنابراین، اگر در ایران اتحادیه‌های کارگری قدرتمندی وجود داشت، می‌توانستند در این انتخابات نقش آفرینی کنند اما از آنجا که آنچه در ایران وجود دارد شبه اتحادیه‌ها و یا اتحادیه‌های زرد هستند، طبیعی است نمی توانند تاثیرگذار باشند و اگر هم تاثیری بگذارند چون به دولت نزدیک هستند به سود دولت و به سود انتخاب شدن وزیر عمل می کنند، و طبیعی است که این انتصاب سودی برای کارگران ایران نخواهد داشت زیرا حتی اگر بر حسب وضعیت امروز جامعه کارگری ایران، شکوه و اعتراضی هم به سازمان جهانی کار برده شود، از آنجا که وزیر کار ایران وزیر دولت سرمایه‌داری و وزیرکارفرمایان و دولت کارفرمایی است، طبیعتا کارگزار آنها خواهد بود و شکواییه‌های کارگران حتی در صورت ثبت در دبیرخانه آن سازمان بی اثر خواهدبود. زیرا سرمایه‌داری ایران مثل همه‌ی نظام‌های سرمایه‌داری در کشورهای دیگر هیچ تمایلی به مقررات قانونی که به نوعی منافعش را در مناسبات و روابط کار تحت تاثیر قرار دهد، ندارد. انتخاب محمد شریعتمداری به ریاست کارکارگروه آسیا و اقیانوسه سازمان بین المللی کار مشکلی از کارگران ایران حل نخواهد کرد !
هشدارِ آینده بدون تامین اجتماعی برای نسل جوان و کنونی کارگران ایران
این روزها شاهد حضور گفتمانی بازنشستگان وابسته به سایر صندوق های بازنشستگی در سپهر اجتماعی ایران هستیم. حضور گروه هایی هرچند اندک از بازنشستگان در اطراف مجلس شورای اسلامی در بیست و هشتم خرداد و همچنین برآمد فضای‌مجازی از گروه های مختلف وابسته به جمعیت فراوان بازنشستگان تامین اجتماعی و کارکنان بازنشسته دولت (کشوری و لشگری) نشان از آن دارد که بازنشستگان ایران از وضع موجود رضایت ندارند .
ادامه مطلب ...