« سندیکا گذشته ، حال ، آینده »
سال‌ها پیش، وقتی از تشکیل سندیکا های کارگری به عنوان اولیه ترین و مبرم ترین و ضروری ترین نیاز طبقه کارگر ایران گفتیم و نوشتیم، کسانی برآشفته و دستپاچه با پیکان های زهرآگین به جانمان افتادند که می خواهیم طبقه کارگر ایران را به زایده سرمایه داری تبدیل کنیم ! میخواهیم در راه خدمت به نهادهای بین المللی سرمایه داری، کارگران را فریب دهیم و با طرح عباراتی از این دست ناخواسته ابزاری شدند در دست کسان و جریاناتی در درون و بیرون هرم قدرت تا سرکوبگری علیه کارگران سندیکایی آسانتر انجام گیرد. مدتی بعد که اولین سندیکای کارگری کلید خورد و متاسفانه در آغاز کار مورد هجوم همه جانبه قرارگرفت ، جماعت ضد سندیکایی بنا به دلایلی قابل فهم به یکباره حامیان سندیکا و کارگران سندیکایی شدند و برای توجیه نظرات گذشته خود به نظریه بافیهای بی پایه و دور از واقعیت پرداختند. برخی از آنان نیز ضمن آنکه سالوسانه با نزدیک کردن خود به کارگران سندیکایی برای کسب اعتبار همچنان عَلَم ضد سندیکایی را برافراشته نگهداشتند و هنوز هم شعور لازم را به سبب جمود فکری حاکم اندیشهشان، برای پذیرش واقعیت های زندگی امروز کارگران ایران و جهان به دست نیاوردهاند.
ادامه مطلب ...«سندیکا دانشکده حقوق کارگری است»
وقتی دوره های آموزشی برای کارگرانی که ضرورت داشتن یک سازمان مستقل کارگری را درک کرده بودند ،برقرار شد . اولین پرسش های بیشتر دوستان کارگر این بود که :
مگردولت اجازه می دهد ما سندیکا داشته باشیم ؟
مگر سندیکا قانونی است ؟
حراست محلِ کار ما، مارا از آمدن به سندیکا منع کرده است حالا ما چه باید کنیم؟
میگویند تشکیل سندیکا کار ضد انقلاب است ، شورا هم برای ما کاری نکرده است پس ما چکار کنیم ؟
من سه سال است قرارداد موقت هستم سندیکا می تواند کمک کند من استخدام رسمی شوم؟
ما کارخانه نداریم و به ما گفته اند که قانون کار شامل شما نمی شود چون در کارگاه کمتر از پنج نفر کار می کنید. تکلیف ما چیست؟
سه دوره کاندید نمایندگی شورا شده ام اما هر بار من را رد صلاحیت کرده‌اند و هیات تشخیص گفته است من نمیتوانم نماینده باشم .اما اینجا درسندیکا میگویند نماینده شدن حق همه است.آیاواقعا من میتوانم نماینده شوم؟
مقاوله نامه دیگر چیست؟ به ما گفته اند این شعار غربزده ها است . مثل حقوق بشر که آمریکایی ها می گویند.
ادامه مطلب ...