در باره تجمع اعتراضی کارگران در مقابل مجلس
صبح روز 25 آبان ماه در حالی که هوا بیش از حد آلوده بود و تنفس در آن هوا سخت و برای برخی حتا خطرناک؛ میدان بهارستان و ضلع شمال شرقی مجلس شورای اسلامی مملو از جمعیت بود. جمعیت معترضی که به زعم خود برای اعتراض و داد خواهی و به امید رسیدگی به مشکلات شان مراجعه به خانۀ ملت را برگزیده بودند؛ جایی که مراجعه به آن و تجمع و اعتراض در مقابل آن گرفتن وقت قبلی و کسب مجوز لازم ندارد.
ساعت 10 صبح، جمعیتی مال باخته نزدیک به یکصدتن که شماری از آن ها پلاکارد هایی هم در دست دارند نسبت به آنچه که در "پدیده ی شاندیز " رخ داده در حال اعتراض و شعار دادن هستند. در کنار این ها گروهی از مالباختگان و سپرده گذاران موسسۀ ثامن الحجج به اعتراض و دادخواهی ایستاده اند، ازبانک مرکزی و دکتر سیف شاکی اند وبرای دادخواهی به مقابل مجلس آمده اما همزمان در بنرها و نوشته هایشان از رهبر آزاده و امام هشتم هم کمک و فریادرسی می خواهند. کمی آن سوتر جمعیت کارگران معترض دیده می شوند، گویا از ساعت 9 صبح در این مکان جمع شده اند. جمعیتی که شمار آنان بالغ بر 200 الی 300 تن می شود و اساسا با فراخوان کانون عالی شوراهای اسلامی کار و در اعتراض به سه موضوع در این مکان گرد آمده اند :
1- مخالفت با لایحه مورد بررسی در مجلس به منظور اصلاح یا ( تخریب) قانون کار
2- مخالفت با طرح ادغام بخش درمان سازمان تامین اجتماعی در طرح بیمه ی سلامت وزارت بهداشت و درمان ... 3- مخالفت با لایحه ی افزایش و توسعه ی مناطق آزاد تجاری و صنعتی و مناطق ویژه اقتصادی .
ادامه مطلب ...اصلاح راستین قانون کار "آری"! پذیرش لایحه ضدکارگری " هرگز"!
لایحه اصلاحی قانون کار در شرایط بلا تکلیفی گذار به قانونی و یا منسوخ شدن است هر چند تقدیم شدنش از سوی دولت به مجلس، تصمیم به بررسی آن به وسیله کمیسیون اجتماعی مجلس با اعتراضات وسیعی از صدور بیانیه گرفته تا امضای طومار و اخیر تصمیم به تجمع در مقابل مجلس شورای اسلامی را در پی داشته و دارد. اما هنوز مشخص نیست اراده دولت و مجلس برای تصویب آن شکسته خواهد شد و این لایحه از نیمه را باز خواهد گشت و یا با تغییر در اراده بخشی از بازیگران صحنه، این لایحه مسیر بی باز گشت را پشت سر خواهد گذاشت ؟ پیش از هر چیز باید دید این بازیگران و بازیگردانان چه فکر می کنند و در مقابل نیز کارگران چگونه باید اندیشه و عمل کنند .
ادامه مطلب ...با توجه به بخشنامهِ در باره ی امنیت شغلی
آقای وزیر بسیار مایل هستیم قسم شما را باور کنیم اما
در تاریخ 24/06/1395 بخشنامه ای با عنوان "بخشنامه امنیت شغلی همراه با امنیت سرمایه گذاری و تولید" از سوی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به مدیران ستادی و اجرایی این وزارتخانه ابلاغ شد و تعجب همگان را برانگیخت. اما با گذشت بیش از یک ماه از صدور آن هنوز هیچ ابزار و اراده و هیچ ضمانتی برای اجرای آن نمایان نشده است. متن این بخشنامه از اراده ای خبر می دهد که گویا ناگهان به وجود آمده و یا به تازگی رخ نموده است و بنا دارد بسیاری از حقوق و دستآورد های از دست رفته و پایمال شده ی کارگران را باز ستاند و احیا کند، روابط کار را مطابق با موازین بین المللی و کنوانسیون های سازمان بین المللی کار(ILO) استاندارد سازی کند و سرانجام مفاد کنوانسیون شماره 87 این سازمان دایر بر آزادی تشکل های صنفی را اجرایی کند. هر کارگر صاحب اندیشه و یا هر شخص آشنا و علاقمند به مسایل مربوط به حقوق و روابط کار در صورتی که حافظه ی کوتاه مدت خود را از دست داده یا به کناری نهاده باشد، احتمالن از دیدن و بررسی ابتدایی این بخشنامه بسیار خوشحال شده و یا خواهد شد. البته در ابتدا و در همان عنوان بخشنامه عبارتی آمده که موجب سخت فهمیِ آن و تشویش کارگران می شود. "امنیت سرمایه گذاری و تولید"! این عبارت برای کارگران تداعی کننده ی " ابزار و بهانه ای ناخوشایند" است؛ سال هاست که در وزارت کار و دیگر نهاد های مربوطه به بهانه هایی مانند امنیت سرمایه گذاری و تولید، رونق فضای کسب و کار، امنیت شغلی و... دستمزد کارگران سرکوب و از افزایش منطقی آن جلو گیری شده است. اما اگر حافظه ی کوتاه مدت به کار افتد با کمی اندیشه و بررسی و دقت در سیاست ها و اقدامات سه سال گذشته ی وزارت کار، که هم اکنون هم معتبر و در حال اجرا شدن هستند، سخت فهمی و تشویش به هراس از آینده تبدیل می شود.
ادامه مطلب ...