ویژگی شیوه های مزد نئولیبرالی ضد قانونی و ضد کارگری است !

هرساله دولت هادر ایران در برابر مزد حداقلی کارگران،داستان تازه ای می بافند  تا این حداقل مزد بخور و نمیر که قاعده ی بازی بازتولید نیروی انسانی در دولت های نئولیبرال است را باز هم کاهش دهند و بازی سرکوب مزدی ادامه یابد. بازی در میدان شورای عالی کار که تنها بازنده‌ی همیشگی آن کارگران هستند . این دستاورد همیشگی برای کارفرمایان دولتی و بخش خصوصی در پایان هر سال یا ابتدای سال نو تکرار میشود

این بار دولت نئولیبرال ترفندهای توصیه شده ی ستادهای مشورتی سرمایه داران ازاتاق بازرگانی گرفته تا "خیریه نذز اشتغال امام حسین " را با سه شیوه‌ی مزدی آشکارا ضدقانونی ضدکارگری، به شورای عالی کار می‌فرستد. این سه شیوه  علاوه بر همه آن ترفندهایی که طی این همه سال سرکوب مزدی را  پیگیرانه دنبال می‌کرده‌است  از جهتی اما بی نظیر است چرا که خط شکن است و  خط قرمزهای قانون کار را چنان در هم می کوبد که نمایش مزدی در شورای عالی کار بسیار تزاژیک تر از همیشه پایان گیرد.

این سه شیوه کدامند ؟  

مزد عادلانه؛ حق مسلم و سهم از ارزش تولید شده است نه هدیه ای از سر خیر خواهی! از کاظم فرج الهی

منشا مزد چیست؟ پاسخ این پرسش برحسب این که در کدام  جایگاه و طبقاتی قرار گرفته باشیم و از کدام زاویه جهان را بنگریم و این نگاه چقدر با واقعیت موجود، حقیقت وجود انسان و روابط انسانی مطابقت داشته باشد، یکی از سه گانه های زیر خواهد بود: هدیه و پولی است که از سر خیر خواهی برای گذران زندگی به کارگر داده میشود! قیمت نیروی کار اوست که به شکل کالا به کارفرما (خریدار) فروخته می شود! یا سهم او از ارزشی است که در روند تولید پدید می آورد؟

استادکاران، صنعتگران و صاحبان کارگاه های ماقبل سرمایه داری (و مانوفاکتورها) شاگردان و نیروهای مورد نیاز( وردست)  خود را از کودکی و نوجوانی در کنار خود به کار می گرفتند. به نوعی او را بطور کامل به زیر بال و پر خود گرفته و ضمن استفاده از نیروی کار او فن کار را نیز به او آموخته و و ضمن پرداخت مزدی اندک،گاه تا تشکیل خانه و خانواده به او کمک هایی هرچند ناچیز داده و او را همواره وابسته به خود و به کارگاه خود نگاه می داشتند. استدلال همواره این بوده که کارگر در این کارگاه فن و پیشه میآموزد و پرداخت مزد فقط کمکی است برای گذران زندگی او و اصولا پذیرش او از سر خیر خواهی بوده است.این استدلال که "ما این جا را فقط به خاطر این که عده ای از آن نان می برند باز نگه داشته ایم"، هنوز هم و به ویژه در شرایط بحران های اقتصادی و بازارکار، به ریا و تزویر، از زبان شماری از کارفرمایان شنیده می شود. 

تفکیک حداقل مزد کارگران مجرد و متاهل جنایت است

 در گفت‌وگو با سلام نو:

کارگران در حال غرق شدن در فلاکت هستند / تفکیک حداقل مزد کارگران مجرد و متاهل جنایت است / تشکل‌های موجود کارگری متکی بر بدنه جامعه کارگری نیست

اکبری با اشاره به این که تله یا شکاف مزدی یکی از مشکلات اساسی کارگران است گفت: از انتهای دهه ۶۰ تا امروز ما همواره از پرداخت مزد واقعی به کارگران عقب بودیم و وزارت کار و کارفرمایان به دلایلی مثل پایان جنگ، سازندگی یا تحریم زیر بار پرداخت مزد واقعی نرفتند