کمیته های کارگری موجود در ایران به مثابه هیات های موسس

کمیته های کارگری موجود در ایران به مثابه هیات های موسس سازمان های کارگری

(بخش نخست)

این نوشته را تقدیم می کنم به همه فعالین  حاضر در مجمع عمومی  " کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری"  که تحت پیگرد و بازداشت قرارگرفتند و به ویژه کسانی از این کمیته که به خاطر فعالیت کارگری شان زندانی شده اند. سلامت و رهایی شان را  از زندان  خواهانم .

در نوشته پیشین با عنوان « وقتی هیات های موسس سندیکایی تنها یک اسم هستند !» اشاره ای گذرا داشتم به مضمون فعالیت کمیته های کارگری موجود در ایران و اینکه :« از نظر من این ها نیز مضمون کارشان تاسیس و بازگشایی سندیکاها و سازمان های کارگری است» و مرادم از این کمیته ها  از جمله " کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری" و" کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری" بود. از آنجا که بازخورد نوشته مورد اشاره حکایت از آن دارد که

وقتی هیات های موسس سندیکایی تنها یک اسم هستند !

وقتی هیات های موسس سندیکایی تنها یک اسم هستند !

شاید برای کسی که خود از اولین موسسان هیات های موسس سندیکاهای کارگری و از زمره کسانی است که در این راه بیشترین مقالات و نوشته ها را در سال های اخیر داشته و هنوز هم پایبند به آموزش سازمان یافته کارگران برای دستیابی به سازمان های مستقل کارگری است؛ تیتر کردن نقدی از این دست که: «.....هیات های موسس سندیکایی تنها یک اسم هستند» زیاد خوشایند نباشد . تصور شود که گفتن چنین حرفی به مثابه ناتوان جلوه دادن سندیکا و فعالیت اتحادیه ای است و یا نادیده گرفتن شرایط کنونی در گذار هیات های موسس به سندیکاهای واقعا مستقل اگر نه آزاد به معنی قانونی آن است .

بررسی علل بیکاری و راه مقابله با آن:

مقدمه : مقاله حاضر به بررسی بیکاری و تاثیرات آن در زندگی کارگران  ومزد وحقوق بگیران و همچنین اثرات آن در شرایط زیستی این سرزمین می پردازد. قرار بود میز گردی از سوی کانون دانش آموختگان رشته اقتصاد با موضوع بیکاری در دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران برگزار شود. بنا به خواست این کانون  من هم پذیرفتم به عنوان یکی از اعضای میز گرد مطالبی رابیان کنیم. متاسفانه به دلایل ناروشنی از سوی ریاست دانشگاه از حضورم دراین میز گرد جلوگیری شد. با توجه به اینکه در رابطه با موضوع بیکاری مطالعات و پژوهش هایی صورت گرفته بود و مطالبی تولید شده بود حیفم آمد که آن را عرضه نکنم چرا که اعتقاد دارم ارایه آن می تواند در برون رفت جامعه از بحران فزاینده بیکاری یاری رسان باشد.